اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش سوری نر
Authors
abstract
مقدمه: مهمترین عارضه مصرف داروهای اعتیادآور، برهمکنش آن ها با سیستم عصبی است که منجر به دریافت طولانی مدت و مکرر دارو می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش 110 سر موش سوری نر بالغ با وزن تقریبی 35-30 گرم در گروه های کنترل، شاهد و آزمایش مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تجربی ، شامل تیمار با مورفین، دونپزیل، مورفین + دونپزیل، موسیقی تند، موسیقی آرام بخش1، موسیقی آرام بخش2، مورفین+ موسیقی تند، مورفین+ موسیقی آرام بخش1، مورفین+ موسیقی آرام بخش2، بودند. مورفین باعث ایجاد وابستگی و دونپزیل یک فاکتور کولینرژیک تقویت کننده حافظه، جهت مقایسه با موسیقی بود. به منظور تشخیص ایجاد وابستگی از روش ترجیح مکان شرطی (conditioned place preference= cpp) استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد بین گروه کنترل با گروه مورفین در ترجیح مکان شرطی تفاوت معنادار (05/0≥p) و با گروه های شاهد، دونپزیل و تیمار با موسیقی تفاوت غیرمعنادار بود. همچنین بین گروه مورفین با گروه های مورفین+دونپزیل، مورفین+موسیقی تند، مورفین+ موسیقی آرام بخش1 و مورفین+ موسیقی آرام بخش2 در ترجیح مکان شرطی تفاوت معنادار (05/0≥p) مشاهده گردید. بحث و نتیجه گیری: احتمالاً دونپزیل و موسیقی تند و موسیقی آرام بخش1، با مهار نورون های دوپامینرژیک cpp القا شده با مورفین را کاهش می دهند و موسیقی آرام بخش2 با تحریک نورون های دوپامینرژیک باعث افزایش cpp وابسته به مورفین می شود.
similar resources
اثر تضعیف حافظه و موسیقی آرام در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکانی شرطی در موش سوری نر بالغ
سابقه و هدف: اعتیاد باعث ایجاد اختلالات رفتاری و فیزیولوژیک میشود و امروزه یکی از دغدغههای هر جامعهای درمان این بیماری است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر آنتاگونیست کولینرژیک با موسیقی آرام بر ایجاد وابستگی به مورفین در موش سوری میباشد. مواد و روشها: در این پژوهش 70 سر موش سوری نر با وزن 35-30 گرم به گروههای کنترل، شاهد و گروههای تجربی تقسیم شدند. گروههای تجربی بهترتیب با مورفین، تری هگ...
full textبررسی اثر ال دوپا بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی (CPP) در موش های سوری نر بالغ
مقدمه: مورفین و سایر داروهای اوپیوییدی از طریق افزایش فعالیت سیستم¬های دوپامینرژیک مغز باعث ایجاد وابستگی و اشتیاق به ادامه مصرف می¬شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثر ال¬دوپا به عنوان پیش¬ساز دوپامین بر پیدایش وابستگی به مورفین صورت گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش بر روی 56 سر موش سوری نر بالغ با وزن تقریبی 35-30 گرم و سن حدوداً 80 روزه انجام گردید که به گروه های کنترل، شاهد و 5 گروه تجربی تیمار ب...
full textاثر تضعیف حافظه و موسیقی آرام در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکانی شرطی در موش سوری نر بالغ
سابقه و هدف: اعتیاد باعث ایجاد اختلالات رفتاری و فیزیولوژیک میشود و امروزه یکی از دغدغههای هر جامعهای درمان این بیماری است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر آنتاگونیست کولینرژیک با موسیقی آرام بر ایجاد وابستگی به مورفین در موش سوری میباشد. مواد و روشها: در این پژوهش 70 سر موش سوری نر با وزن 35-30 گرم به گروههای کنترل، شاهد و گروههای تجربی تقسیم شدند. گروههای تجربی بهترتیب با مورفین، تری هگ...
full textاثر زولپیدم بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش CPP در موش های سوری نر بالغ
این پژوهش با هدف بررسی اثر داروی ضداضطرابی زولپیدم بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش CPP در موش های سوری نر بالغ انجام شد. نمونه ی مورد مطالعه شامل 56 سر موش سوری نر بالغ با وزن تقریبی 35-30 گرم و سن حدوداً 80 روزه بود که به گروه های کنترل، شاهد و 5 گروه تجربی تیمار با مورفین، تیمار با زولپیدم با دوز حداقل و حداکثر و تیمار با مورفین+زولپیدم با دوز حداقل و تیمار با مورفین+زولپیدم با دوز حداکثر ت...
full textبررسی اثر ال دوپا بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی (cpp) در موش های سوری نر بالغ
مقدمه: مورفین و سایر داروهای اوپیوییدی از طریق افزایش فعالیت سیستم¬های دوپامینرژیک مغز باعث ایجاد وابستگی و اشتیاق به ادامه مصرف می¬شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثر ال¬دوپا به عنوان پیش¬ساز دوپامین بر پیدایش وابستگی به مورفین صورت گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش بر روی 56 سر موش سوری نر بالغ با وزن تقریبی 35-30 گرم و سن حدوداً 80 روزه انجام گردید که به گروه های کنترل، شاهد و 5 گروه تجربی تیمار ب...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله علوم پزشکی پارسجلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۶۳-۷۱
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023